Hands which Shaped the Clay

After some probing around, I stumbled upon this blog: http://pisaywv.blogspot.com/ A blog about my alma mater... PSHS-WV, or Philippine Science High School - Western Visayas. A prominent name for an equally outstanding highschool. However, most of its scholars would prefer to call it "pisay"; for behind all the pomp and circumstance that the name carries, a human heart throbs - kept beating by the people that fuel it.


This post is dedicated to those people - the human hands who's finger prints are found imprinted on the country's greatest minds. (without raising my chair, including yours truly hehe )

Hmmm, so where do I start? Ah... so first we have maam Thess (The one in white). She's literally the first and last person you'll have to go to when studying in pisay. Being the registrar, maam Castor will be the one who'll sign both your enrollment papers and your realease clearance. That's why best friend ko to when its time to process our clearances. I still keep my school sealed five peso bills until now as remembrance. Hehe...

Behind Maam Thess is Maam Magno... ang super bait na Bio Teacher. Hmmm... I still can't forget that experiment where we disected earthworms... and ang final exam na parang game lang... hehe... the one na prang identification, kaya lang may blank for each letter and may corresponding number. So If you'll guess one word, makukuha mo na ang answer sa other questions. Basta... hehe.... I cant remember the name of the test kasi eh.

I dont know the other teachers na cause bago lang sila... hmmmm...

And nasa gym pala to... ahh the gym. Venue for after class practice sessions, talent shows, PE classes, Volleyball Matches, Technology Classes, bird poo dodging, and a lot more. Ahh memories.

Ok, so here's the Talent show I was talking about... On the left is the ever-so-hot maam sinfuego... filipino teacher. Hmmm... Kung wala si maam hindi siguro ako ganito ka galing mag tagalog... nyahaha. On the right naman is the ever vigilant Sir Dennis Joseph Garrido - Librarian, Choir Manager, and all around talent. Hehe... Watch out lang kayo when he's in librarian mode... nyahaha ulit...

When the mess gets too tough, we call on Manong Junior! Without him, the school will be one sweaty, pungent clutter of tables and torn up pieces of paper. He also has his trusty floor pollisher incase tamad na kami mag scrub ng floor. A trusty ally when the homeroom cleanliness contest comes by.

Si Tatay lando...Sir Libitaque... human microphone and our adviser way back when we were just little sampaguitas... 2nd year. Hmmm... when he was our advser we had the best homeroom, the coolest desks, the most futuristic bulletin boards and the strongest industrial fans in the entire school. Because of him, I never cheated again (until college that is.. oops). Because of him, we are forever knowledgeable on how the birds and the bees work. Haha! Congrats ulit sir on your promotion to humanities head.

More hot teachers. D ko na kilala ang naka white. Pero the one in yellow is our guidance councilor, Maam Thirza. She gave us direction when we were running blind... (or when we were simply covering our eyes) Siya rin ang nag ayos ng mga applications namin sa different colleges and scholarships. The one in pink is maam Leah. Soc sci teacher. Soc sci was never a boring subject when she was the teacher. Lagi nalang may acting, game shows, film showing. We made a novel ba as a final project. I made one intitle Ronin, samurai without a master. Sana I could get a copy of it. It was the longest story I ever made. And kahit forgetful ako I still remember some facts about the ming dynasty, oracle bones, and the correct pronounciation of Lao Tzu and Kungfutzu... (Confucius) Ewan ko kung tama anf spelling. Hehe.

Look, sir One and Maam Resa in one picture. Grabe, ito na pala ang faculty center... parang call center nga sabi ni sir Ed. Hehe... Sir One was our p6 teacher. Laging masy kasamang dance move yan every lesson. Para super sure na hindi kami ma bore. Tapos I remember pa the project na pinagawa niya... ang fastest gravity powered car. Hehe... That was the first time I learned how to abuse the mechanics of a contest, Siyempre we won that conest kasi ang car namin was composed of two parts. Isang launcher at isang roller. Basta... I wont dwell on the technical stuff na... basta madaya ang car namin kasi mouse ball lang siya at isang inclined plane on wheels. Si Maam Resa naman ang nasa likod. She used to be maam Yandog, kaya lang ngayon I dont know her surname na kasi she was just married. Congrats Maam! Ballet partner pala siya ni sir One. Chem teacher ko rin siya. And kahit na dreaded subject ko talaga ang chem, she made it fun and enjoyable na may halong drama at action sequences. SIya din ang yearbook adviser... oops... speaking of the yearbook... hehe... hehe... hehe...

The bio teachers! Currently studying the oil spill in Guimaras. I forgot Kung sino si sir na ka look alike ni Danfiel. Sir Laride ata, if Im right... Then next to him is maam magno... na describe ko na sa taas. Next, the one in orange is maam Biyo. The teacher with her own minor planet... Planet Biyo. Award niya ito for teaching excellence... along with a hefty cash prize and educational grant for our school. Siya din ata ang acting director ngayon. Hmmm... She looks like a superhero though... with green cape and all. Go maam Biyo... local celebrity na gnayon yan. Next is maam Zen. Math teacher, Actually tinuruan niya na kami ng mga integral and stuff and dapat alam ko na yan before college even started. I remember nga noon na magaling na ako mag integrate dahil sa kanya. Kaya lang forgetful lang talaga ako. Hmmm... Next is maam navarro. She won a Nissan Frontier!!! Cool! Hehe... and isang cool bio teacher din si maam. Hmm... what did I learn, basta mga genetics... mitosis miosis... and how they happen. Punnet Square ba yun, ang pagmamatch ng x and y dominant or recessive genes. Hehe... see... I stil remember kahit ECE ako. Hmm... I dunno kung sino ang big guy sa likod. Basta the one with the yellow shirt is sir Olvido. Tito ni Carina! Hahaha! Bad boy na teacher... laging long hair kung summer. And nag train din siya sa Japan, like sir Cerbo-san... hehe... Basta when sir olvido starts laughing, he cant stop na, kahit na teary eyed na siya. Once he laughed so much na hindi na niya kaya mag continue sa lecture so nag walk out siya. When he came back parang galit... seryoso ang face... pero after a few seconds he rushed out of the room laughing again... hahahaha!

Naku! napahaba naman ata ang entry na to... haay... How I miss Highschool life na... pa stroll stroll lang sa covered walk... basketball... counterstrike... girls... hehe... haay... If only I could turn back time... I would choose to be a high school student forever... or at least be with everyone in my highschool. 360 lang naman kami so we knida know everyone by face and name... *sigh* Thanks mga maam and sir for one of the happiest four years of my life. Ngayon ko lang pala na realize how lucky we were to have studies sa pisay. If not for the eduction but also for the values that they inculcate in us. Thanks sooo much...

Thanks to Sir Ed pala for the pics...

We Need to Talk

Here's to the past, they can kiss my glass.
I hope she's happy with him.
Here's to the girl, who wrecked my world.
That angel who gave me hell.

Slightly altered lyrics,
Brockenheartsville by Nichols Joe

Hmmm, wala lang. I like this song eh... pero I alterred the lyrics a bit to fit what I want. Hmmm... so nandito na naman ako. Tumakas sa clase. Tinamad na naman pumasok. Styupid talaga! Damn it. Why am I like this? Basta. Babawiin ko nalang ang sinabi ko kagabi na "every minute counts." Why should I try to enjoy something na alam ko mawawala lang sa akin in 3 weeks. I'll only miss her more.

The words "we need to talk" are the words I fear the most. Kahit kanino pa galing yan. Kasi alam ko, we only schedule time for "talk" when the topic is really serious and when the consiquences are too great to be treated lightly. Haay. This time galing siya kay EIC. Pagpasok ko palang sa office kaninang umaga may naka sulat na sa board na "Ean kuya ace needs to talk to you mamayang 8pm". Shit. What did I do wrong this time? Mraming possibilities. Pwede dahil binigyan namin ni sir namre si nash ng false writing task... pero sinabi naman namin agad na joke lang. Hmmm... pwede rin na tungkol sa editorship. Waaa... angst!!!!

Haay, buti nalang sinabi na ni sir namre ang totoong reason mga 5 minutes ago. Parang nabunutan ako ng tinik sa dibdib. Secret ko nalang yun... pero masaya pala.. hehe. yeeee...

Kaninang break may tinanong na riddle sa akin si sir armand... wla lang... nakakatuwa. Here goes:
I live in the water
Cut off me head and yo get royalty
Cut off my tail and you get a fruit
take them both and Im a part of your body...

May score ka na 100, minus 10 perr clue na i-scratch mo... hehe... scratch mo sila ha... ang white space in between the brackets.
clue 1: [ head means first letter, tail means last letter ]
clue 2: [ think of the body part muna para 3 letters lang huhulaan mo ]
clue 3: [ external body part siya ha ]
clue 4: [ gets mo na? ok sa fruit naman... think of a fruit na 4 letters ]
clue 5: [ medyo hindi siya common sa philippines ]
clue 6: [ gets mo na siguro yan... sge... think of a 4 letter word para sa king.... ]
clue 7: [ di mo pa rin gets? Amf... EAR anf body part.... ]
clue 8: [ Hay naku... sharpen mo IQ mo ha.... PEAR anf fruit ]
clue 9: [ last clue na.... EARL ang royalty part.... ]
ANSWER: [ PEARL!!!!! HAhA! Nakuha mo ba? whats ur score? ]

Wala lang... just having fun... hehe...

Yun damating na si kuya ace... and sinabi niya na ang dapat niyang sabihin. And feeling ko titigil na ako sa pag-aaral and makukuha ko na ang dream job ko kung magiging big time to. Kaya lang hindi ako magiging engineer. Hmmm... part time student nalang.... pero I dunno... I'll think about it muna... Pero cguro ok lang na matagal pa ako maka graduate as long as Im making money diba?

Si Ean Walang Gana Mag Blog?

Though I walk through the valley of the shadow of death, I will fear no evil.
Psalm 23

Sleepy na ako. Wala na naman akong gana mag blog. Bakit kaya ganun? Kung masaya ako ayoko na mag blog? Haay. So hope nalang kayo na sad na naman ako bukas para may bagong post na naman ako. Hehe. Jokeness! Pero totoo yun na wala na me gana mag blog ngayon.

Eto nalang muna. Natuwa lang ako sa pic na to... hehe... kawawa naman ang cat. [evil grin] >.<

Parang IQ test to... which of the following does not belong to the group? Hmmm... esep esep... wala lang... cute cute!!! Yeeeee... :D

Ah, marunong na pala ako paano gamitin ang photos1.blogger.com... click niyo lang ang square thingy na katabi ng check at eraser sa taas... hehe... wala lang... tinuruan kasi ako kanina ni ate anna... and alam ko na pala to noon palang... nakalimutan ko lang... nyahaha... basta kasi meron akong entry noon about sa flight ko to Iloilo... and gumawa ako ng sarili kong flight deck using a compass and a glass half filled with water.

Sge na nga, medyo may momentum na rin ako para mag blog. Hmmm ano ba nangyari kanina? Wala lang.... masaya lang ako kasi masaya ang logic lab and ang boong araw ay isang mahabang food trip. Hmmm... sge lets start.

Hindi na naman ako nag breakfast kasi hindi naka luto si Vice Pres kasi nga naubusan kami ng bigas. At dahil hindi ko pa nasulat ang lab report ko (kailangan kasi engineering lettering) nagmadali na naman ako. Na print ko na kagabi ang mga dapat ko isulat (i-trace pala... hehe, madaya kasi ako... pprint ko muna using engineering letering na font and itrace ko xa) so hindi na ako kailangan mag-isip pa. Trace nalang ng trace buong umaga. Noong mga 1130 na, niyaya ako ni Melissa at Dothz para mag lunch. Pero sabi ko kayo nalang kasi wala akong pera. 20 pesos lang laman ng pocket ko, utang ko pa yun kay sir Namre. Naks... gutom na ako at sumasakit na ang neck ko kasi weird ang position ng ulo ko kapag sobrang focused sa pagsusulat. Wawa naman ako.

5 minutes before the first bell natapos ko na at last ang reoprts ko. Kailangan ko ng liquid paper pero hindi yata uso yun sa builder office. Hehe... buti nalang si Kuya Es may dalang Tech pen na may white ink. Mahal daw yun compared sa black ink. Nakakatuwa... parang liquid paper din siya kaya lang medyo mas mabilis mag dry-up. Pagkatapos kong inayos ang mga mali mali ko, naalala ko na wala pa rin pala akong green paper para sa cover page. Naks. Tinext ko nalang muna ang lahat na kilala ko. Either wala pa sila sa school or wala silang dala na green paper. Oh well, sge mamaya nalang yan... mabait naman si mam. Research muna ako ng proposal incase na ma-reject ang medyo madali na mga proposals namin para sa project prototype sa logic 1. Buti nalang magaling ako mag cram. Wala pang 2 minutes may nakita agad ako. 28 LED clock circuit at 72 LED clock. Ayus! Print ko sila agad. Tapos lipad sa 2nd floor, hingi ng green paper sa mga clasm8 na di ko kilala (pakapalan nalang) then lipad ulit sa 4th floor para gumawa ng cover page. Buti nalang pwede na compterized ang cover page. Nyahahahehe...

Noong magsisimula na sana ang experiment gutom pa rin ako. Pero 20 pa rin ang pera ko. Buti nalang maraming extra na pera si gretchen. Sabi ko, magpapaphotocopy lang ako ng PDS (Prelimenary Data Sheet) sa baba... pahiram pera. Bakit kailangan mo pa ng pera, piso lang naman yan kasi 2 pages lang yan? Kakain pa kasi ako eh. Sge samahan nalang kita. Yeeeee! Hehe... may kasama na ako! Tumakas kami sa lab at bumaba sa canteen. Naka limang kiss kami... nyahaha. Pero hindi kiss na kiss ha! Kala niyo! >.<... Kiss King of Balls, yung nagbebenta ng mga fishball, kikiam,at gulaman... hehe.

Ansarap talaga mag kiss! Lalo na kung hot and spicy w/ gulaman!

Oh diba antakaw! Hehe. Sge balik na sa logic lab. Kasi leader ako ngayon, kailangan may contribution ako sa group. Kasi buong term na to lagi supervisor lang ako. Hehe. Nagyon gumawa na talaga ako. Ako nag design ng circuit (Binary Counter yun para sa mga nakakaintindi), ako din ang nag connect, pero tinulungan ako ni leo, at tinapos na rin niya para sa akin. Hehe. Tapos gumana agad after a few minor adjustments! Yey! Masaya talaga ang lab kapag alam mo ang ginagawa mo. Ang part 2 pala sila na ang gumawa. Nag braid nalang ako ng wires kasi inatake na naman ako ng ADHD ko. Hehe. Sabi nila pang bading lang daw yun! Hindi no! Inggit lang kayo kasi artistic ako kahit technical ang subject. Nyenye! UTP ang tawag dun... Unshielded Twisted Pair... Oh diba... naalala ko pa ang CISCO training ko noong High School Tinetwist ang wires para mag combine ang electromagnetic fields nila at magkakaron sila ng parang force field to pretect them from outside interference. Yuck - geeky stuff. Wala lang, hindi ko ma resist ang urge to explain. :P

Kami din pala ang pina ka last na group na umalis sa room. Kasi nga hindi kami nagmamadali kasi medyo busog pa kami. (Well at least kami ni chen) Naglaro nalang kami ng computer chairs. Kasi wala nang tao sa lab ginawa namin siyang racetrack gamit ang mga computer chairs. Hehe... buti nalang hindi naka tingin ang mga manong sa likod ng 1 way mirror. Kala nila hindi namin sila nakikita sa likod ha. Hmmp, di lang nila alam na lumalabas pa rin ang shadow nila king lalapit sila sa glass. Syupid! Joke lang! Hehe... mabait naman ang mga manong sa logic lab.

Hmmm... then gutom ulit kami pagkatapos ng logic lab. Bumili kami ng spag sa canteen. This time kasama na si Tonix, (Antonio Alejo de Grapon dela Madre de Cacao la Kalachuchi III pala ang real name niya... hahahahaha). Kaya lang dalawang spag nalang ang natira. Si kahit mukhang masarap ang spag, pinanindigan ko nalang ang sinabi ko na ayaw ko ng spag. Para makakain din silang dalawa ni chen ng masarap ng spag. Mabait pa rin kasi ako eh. So nag Jamaican patty nalang ako, nilagyan ko nalang ng maraming hot sauce para sweating hot na naman siya ulit. Gusto ko talaga maging mabait. Sa totoo lang, nagpapangap lang ako na mayabang, maangas at suplado to fit in. Yun ata ang requirement sa tropa namin. Pero masaya ako when I can be myself. Kahit na alam ko na nice guys finish last, ok lang. Hehe. Kahapon nga nilebre ko rin si Gretchen at si Tonix ng kikiam. Pero nahiya sila bigla sa akin so nilbre din nila ako ng maliit na jamaican. Siyempre hindi ko naman tinanggihan. Pagakain din yun. Wala lang. Point ko is masaya pa rin ako when Im the nice guy. At when people allow me to be nice to them. Haay... some people kasi diyan... sge wala wala... dapat masaya ang post na to... no rants muna. Hehe. :D

So Electronics lab na after kami kumain. Actually tinatamad na ako mag tronix lab kasi hindi naman ako makagawa kasi sinosolo ni sir cepres at sir marvin ang FACET Board. Hmmm... ginamit ko naman ulit ang "magpapahotocopy muna ako" excuse para maka takas sa lab. Nag internet nalang muna ako sa office at nag reply sa mga comments ni efren! Andami wow! Halos lahat an entry ko. Keep it up fren! Hehe... kung gusto mo mag lagay ng mga bad words ok lang yun! Hehe... kilala ta man ka ah!

Yun, so after mga 30 minutes na pagbabasa ng mga blog ng iba... (w/c includes sir ninong, sir namre, and reign)... ready na rin at last ako para bumalik sa lab at maging supervisor ulit. Hehe. Tapos after a while naka balik ulit ako sa office kasi nag research ako para sa mga answers to questions and problems. Haay, minsan may advantage din when your not the smartest guy in the group. You dont need to do a lot of thinking. Dirty work lang like pagpaphotocopy or paggawa ng graphs. Pero minsan boring din. Gusto ko ako ang gumagawa ng circuit at ako ang nag dedelegate. Pero ok lang yun, magaling naman kasi si mr cepres. Wala akong reclamo. Masaya naman maging supervisor. Aral nalang ako kung practical exam week na.

Tapos yun... uwian na. Masaya ako all the way. Hehe... Kaya lang sa jeep pala kailangan naka angry face ka. Kasi kung mukhang tulala ka or mukhang takutin.... baka maging target ka pa ng holdaper. Hehe... at ayoko talaga mag jeep kung ako mag isa. Gusto ko FX. Less pollution, less chance na ma holdup kasi less people. And most na sumasakay is mga students or mga may kaya kasi medyo pinipili din naman ng driver ang mga pinapasakay nila. Kaya lang masaya din mag jeep kung kasama si reign. Kahit less than five mintues lang kami magkasama. Last 3 weeks nalang kasi. Every minute counts. Haay. Pero ok na ako dun. Tanggap ko na noon pa na hindi na kami magsasama next term. Thats ok, thats alright.

Pagdating ko sa bahay kain ulit. Isang malaking chicken (Deep voice... CHEEEHKHEEN!!!) at dalawang rice at maraming tubig at dalawang banana. Alam niyo ba na pwede niyo na i-slice ang isang saging kahit hindi pa ito na balatan? Easy, kuha lang kayo ng isang sharp object (eg pin or paper clip). Tapos insert mo yan sa saging, twist sideways, left right left right. And Walah! Magic Saging! Hehe... Wala lang... ginawa ko yun kanina eh. ADHD attack nga ako ngayong araw na to. Then after eating naglaro muna ako ng San Andreas sa PC. Bagong CD kasi na pinahiram ni sir namre. Medyo na stress ako dun kasi ang hirap ng controls. Sanay ako sa PS2 version eh. Naligo nalang ako. Mga 30 minutes ako nag hot shower na naka set sa fine spray (high tek kasi ang shower namin, mayamin kasi landlords ko.... si VP). Ansarap! Super stress releaver... parang massage (read as ma-sa-he) lang. Mmmmmm... Ahhhhh what at day. :D

Hmm...ano pa... about sa builder exam noong sunday. Argh... next time nalang...antok na talaga ako... haay. Basta masaya din ako noon. At sa lagay na to wala pa akong gana mag blog. Oh my god! (Thou shall not use the Lord's name in vain) Hmmm... oo nga no... erase erase. Oh my goodness! Hehe... Or pwede rin... Oh my gosh! (Yack!!!)

("o) *yawn* Sleepy na ko! I need to sleep na. BB nalang guys.

Nerd, Geek, or Dork?

Copy paste lang to from yahoo... para sa mga hindi nagbabasa... nakakatuwa lang kasi eh... hehe...

What's the difference between a nerd, a geek, and a dork?
Josh
Michigan
Dear Josh:
We've been called all three, and to be honest, we always assumed they meant the same thing. However, according to the cool kids, there are differences.

Official definitions for nerd, geek, and dork each use the words "inept" and "foolish." Nerds have the added distinction of being "unattractive." Ouch. While it's hard to argue with the dictionary, we sought out definitions from the Internet at large.

According to Whatis.com, nerds are people of above-average intelligence who place little importance on their appearance. Nerds are often aware of their status, but they don't mind. In fact, many take pride in the putdown, as it means they're smart and not wrapped up in superficial worries.

Geek is a more specific term. Back in the day, geeks worked at carnivals, and (according to the dictionary) "bit the heads off live chickens." Thankfully, the term now has a different connotation. Like nerds, geeks are smart, but they tend to focus more on technology. As Urban Dictionary explains, these are the people you make fun of in high school and later work for as an adult.

Being called a "dork" is the biggest insult of the three. There's no way you can spin it into something positive. After all, even the dictionary writes that dorks are "stupid" people. And to make matters worse, dorks assume they're cool. Oh, and they smell, too.

So, to sum things up, if someone calls you a geek or a nerd, thank them. If someone calls you a dork, consider going back to school and investing in some new deodorant.

69

Sa mga green-minded diyan. Don't even think about it. Dahil 69 ang title ng post na to', it doesnt mean na bastos siya. Haha. Anyways, kakatapos ko lang ng banner ulit. Version 1 na to... medyo may kulang pa... pero this will do for now. 69 kilobytes ang size ng flash na yan, kaya 69 ang title ko. Haha, astig nga eh, kasing liit lang ng isang jpeg na malaki? (ang gulo ah, hehe) Maganda naman diba? Yey... thanks sa comments guys. =) Arian, musta na da? Wala gid ko pasalubong ba. Hmp. -_- Joke lang. Uy ano YM mo? =D

Hmmm... ano pa? Any suggestion? Paano ko pa to ma improve? I think gusto ko palitan ang scheme ng blog. Gusto ko blue naman... teka... gagawa muna ako ng bagong grapix... hehe... ciao!

Hala, interview na namin bukas... pero ok lang... whatever!!! W('",)W

The Journey Continues

Anak ng Tokwa
-The Armand

Grabe... feel ko na talaga gumawa ng bagong lay-out sa blog kasi sabi ni ate anna kala niya my blog belongs to a girl. So eto, I started with the banner muna... beta version palang yan... kulang pa ng mga kaartehan... excited lang ako na e upload siya so yan... a fortaste to my new blog nalang muna yan. Next yung mismong lay-out na and graphics... and lagyan ko pa ng "bells and whistles" ang banner ko para more fun and useful.

Next time nalang ang the usual rants... 2 am na kasi ako ang start gumawa ng flash na yan kasi hindi pa rin ako maka tulog kasi.... basta next time nalang. mga 10 minutes before 4 ko siya natapos... hehe...

Sge guys, thanks for visiting my blog... dumadami na ata readers ko... hmmm... pero ok lang... hehe...

Take care always...

By the Way

Fuck you stupid scientists for excluding Pluto from the solar system!!! Now we only have 8 planets instead of 9!

and...

MIT rocks... the episode with the Mythbusters, the one with the mirrors used as a solar "Death Beam" to burn a boat 75 feet away was really cool!!!

and...

The Dirty Finger ,,|,, award goes to the TNB features editorship exam... for deducting 5 points from me because I used Filipino to portray gayness. And Fuck gays too! Exept for the ones na ka close ko.

and...

Well... nothing else... gudnyt.

Life is no Fairy Tale

...and they lived happily ever after.

How I wish the rest of my life could be told by those words alone. However, I don't think that would be probable, for real life can never be a fairy tale. "They lived happily ever after" was just a phrase invented by some 2-bit, lazy author who didnt want to tell little children about the problems that followed after the wedding, the kiss, or the magical revival from death. My trusty dictionary begs to agree: "a fairy tale is an improbable invented account of something, often a false excuse."

So was "that night" just another fairy tale? An excuse to fade away from reality for a few days? A dream I'm forced to forget after I wake up? Damn... I hope not.

[takes another bite of pizza]

Good thing tita bern brought us this plate of pizza... or else I could have fallen into another one of my irrationally depressed moods again. Then again, why am I here pouring out my feelings instead of studying for my math exam tomorrow?

Maybe I've wasted one too many chances and that I've betrayed her one too many times. Its hard to think that she'll be holding out her hand just like that again. And who's this guy she misses the most? Who's this guy that "makes her heart beat faster? I'm really confused. Do I still have a place in your life? Where's that energy that made me shiver even if it wasnt that cold? The old flame that's been rekindled is fading into a dim spark again. Was that just "for old times sake?" Why didnt you just push me away? Why? Why? Why?

I know that trust is a hard thing to earn. And loosing it several times over makes it an even tougher mountain to climb. But for once in my life... I'm sure of what I want. If your going to be my Everest, then so be it. Rest assured that I'm going to reach the top no matter what it takes. That's a promise.

God bless nalang sa MSE exam mo... and I hope you're really "just too busy studying."

Here's an ending that I like...
"... and what became of the guild and its heroes is a story for another time. For now, we are sure that the hero can finally have his well deserved rest."

Kay Sarap

marami ang nagsasabing, mahirap magmahal
marami ang nasasaktan, mahirap iwasan
kapag ang puso'y nagmahal, mahirap turuan
kahit ano ang sabihin di ka pakikinggan

sabi ng aking lolo noong unang panahon
nga babae raw noon ay di tulad ngayon
di mo mahawakan, di mahalikan
tatalong taon mong ligawan, sagot pa ay ewan

kay sarap ng may nagmamahal
kay sarap ng may minamahal
kahit na anong sabihin
kahit na anong sabitin
napakasarap ng may nagmamahal

ang buhay ng tao ay may kanya kanyang takbo
wag mong iisipin na mas mahirap ang sayo
kung ikay gulong gulo ang payo ko ay ganito
magmahal ka lang at inyong maiintindihan


ey tin... we have a new pic na! at last... hehe...

kay sarap ng may nagmamahal
kay sarap ng may minamahal
kahit na anong sabihin
kahit na anong sabitin
napakasarap ng may nagmamahal

kay sarap ng may nagmamahal
kay sarap ng may minamahal
kahit na anong sabihin
kahit na anong sabitin
napakasarap ng may nagmamahal

repeat until exit... hehe...

OK... blue font para Blue Eagles ang theme ko ngayon.. hehe... so nawala ako noong weekend... wala lang nanood ng Blue Eagles Vs. UP whatever... sorry d ko alam kung ano ang team ng UP... wala naman talaga akong paki... basta nanood lang ako.

Nakakatawa pa nga dun eh nag-walkout ang mga UP kasi nga naka ilang foul na sila at bingyan pa ng warning ang coach nila for "bench decorum." PERO BUMALIK DIN SILA. STUPID!!! Haha.. Tapos bigla nalang may naghagis ng mineral water bottle sa referee... galing ata un sa box A ng UP side ng audience... hmmm... nakaka tense... kala ko may roit na. Kaya lang inisip ko... kung magwawalkout ang UP paano na ang binayad namin na 120 pesos. First quaerter palang ata yun. Hehe... buti nalang bumalik sila... muntik pa nga natalo ang blue eagles sa 2nd quarter... nakabawi nalang sila noong 3rd quarter na... nanalo ang blue eagles 98-88 vs UP. Hehe...

Tapos food trip kami sa greenwhich sa farmers... ay nga pala... gagamit sana ako ng CR sa gateway kaya lang may bayad pala... wag nalang! Stupidness. Hmm.. tapos ano pa ba ang ginawa namin? Hmm... d ko na maalala... basta after namin mag malling ng konte dun kami nag stay sa dorm ng ateneo friends ko. Nilbre pa kami ni efren ng isang bucket meal at drinks. Food trip talaga! Sabi pa nga namin kami ang magbabayad ng drinks kaya lang napunta nalang yun sa "thank you" kasi nakalimutan na. Hehe. Salamat... Eric Salamat... hehehe...

May taga Iloilo pala sa Blue Eagles... si number 14... di ko alam sino... basta galing xa sa Ateneo de Iloilo, formerly known as Santa Maria Highschool.

Tapos... wala na... secret na... hahahaha! Super saya... ala lang...

Then uwi na kami ni efren... mga 130 kanina... see pic above... pauwi na kami nung time na yun... pero sabi ni cheche picture taking muna daw. Hehe... then dumaan ulit kami sa gateway bago mag FX papunta España. Nag Taco Bell for the first time in my file. Super busog sa Gtrilled Stuft Burrito. 109 pero worth it kasi 1/2 pound siya. Grabe... food trip weekend.

At least for a few days nakalimutan ko problems ko... (although doon ako gumawa nf lab reports ko sa dorm nila) Thanks guys... Na miss ko man kamo! Mangita naman ko reason para maka balik... scary siya kasi I didnt ask permission (as always) Hehe...

And oh about the song... wala lang... amo na daan ang ga play sa MP3 ko b4 ta nag meet... and ang sarap talaga pag may minamahal... diba? Luv you guys. =)

M M M M Mega Kill!

Ok, so I probably made the worst mistake of my life kagabi. Stupid me. Haha. Question is, where do I go from here? Well, wala na actually. Noon palang alam ko na na she's not for me. What's the point in liking someone who's completely your opposite diba? And besides... she probably likes someone else na. Well, at least I dont have to live the lie that I've been living for the past 5+ months anymore. Lying to her, lying to my friends, and lying to myself na I don't like her. I probably have a place in hell na for all those lies. Sana lang hindi ko makita si Jonathan at si David sa hell, or else papatayin ko sila! Fwahahahahahaha... '(-_-)'

Sge... I'll play fable nalang. At least sa fable marami girlfriends ko and may magic lightning sword pa ako. Haha...
>.<

Reply

Salamat Ms. Reign... nasabi mo rin ang mga gusto kong marinig.

Aaminin ko na the best pa rin yung last term... kahit isang subject lang tayo magkaklase... hindi ko na feel na malayo tayo sa isat-isa cause sa short time na magkasama tayo masaya ang lahat.

So I agree naman talaga na we're not going to be blockmates next term... pero promis me sana na we're going to be classmates sa isang lecture... thats all I ask... isa lang... like last term.

Sa builder tingnin nila sa akin baby... kayo din tingin niyo baby... hmm... I guess its high time I grew up.

Promise ko na starting bukas I'll be a better person and a better friend. I-cast aside ko na ang expectations ko.

And sana I wont be afraid na rin... afraid na If I'll come close you'll move away.

Thanks for caring... =)

Chaotic

Magulo... yan ang isasagot ko sa inyo kung tatatanungin niyo ako kung kamusta na ang buhay ko.

4 weeks nalang ang classes... meaning
1) last 4 weeks para bumawi sa mga bagsak na quiz
2) last 4 weeks para gumawa ng mga prototype etc
3) last 4 weeks to prepare 4 d finals
4) last 4 weeks nalang... na kasama ko siya. After that wala na... hindi na kami pwede maging classmate...

Hindi ko pa rin ma enjoy ang company ng friends ko
1) Kahit alam ko na nasa sarili ko lang ang mali
2) Dahil masaya sila lagi at ako lang ang hindi
3) Dahil dumadami na ang barkada... at ang iba hindi ko naman ginusto na sumama
4) Dahil wala pa rin pumapansin sa akin... minsan

Mawawala na ulit ang scholarship ko
1) Dahil babagsak na ako
2) Kahit alam ko ang lessons, sa quiz nawawala lahat
3) Dahil si sir damian ang prof ko
4) Dahil magulo lagi ang ulo ko kasi nga depressed
5) Dahil ayaw na nila ako turuan kasi... may iba na mas importante sa akin lagi...

Exam ko sa editorship sa builder... pero hindi pa rin ako ang pipiliin dahil
1) Mas magaling talaga si sir nash
2) Tamad ako at hindi pumapasa sa dedline
3) Dahil mahina ako sa spelling
4) Dahil hindi na ako tumatambay sa office kasi nga gusto ko kasama ang friends ko
5) Dahil hindi na ako seryoso sa builder kasi nga depressed

PERO! Malaking pero...

Pero kahit ganyan ako:
> walang silbe at hindi mapakinabangan na kaibigan... iniindindi pa rin nila ako...
> kahit hindi kami ka wavelength... natutuwa na rin sila minsan sa mga patawa ko
> kahit na hindi ko sila tinutulungan sa mga homework, quiz etc. pinapakopya, tinuturuan, nirereview pa rin nila ako
> kahit waka akong silbeng kausap... pinapasama, tinatabihan, sinasamahan pa rin nila ako
> walang pera... pinapautang, nililibre pa rin nila ako
> at andaming bagay bagay pa...

KAYA kahit na magulo ang buhay ko kung kasama ko kayo... ayoko pa rin na mawala kayo... ito na ang buhay na nakasanayan ko... kaya ko rin magbago

Kung noon ayaw niyo sa akin kasi makulit, nakakainis, maingay, at wierd ako... sinikap ko na magbago.

Ngayon naman na sobrang seryoso ko na at madrama... sisikapin ko rin na magbago.

Kasi kahit ganito ako... mahal ko pa rin kayo... d talaga mawawala yun.

Salamat at naiintindihan niyo ko...

SANA NEXT TERM CLASSMATES PA RIN TAYO.... kahit isang subject lang... or better yet dalawa...

basta wag lang lahat....

at dapat sabay pa rin ang uwian... kailangan kong bumawi sa mga times na hindi ko kayo sinasamahan...

Gudluck nalang sa atin... sana naman matapos ang term na to na masaya tayo lahat...

Sana masaya rin tayo next term...

God... help! pls...

I'm Fine... Thank you...

Life is like a rock, its hard.
Ate Yunisee

Yehlowww!!!! Alam niyo ba na happy ako ngayon? Oo! Happy ako... Halata naman kasi maganda ang handwriting ko kanina habang nagsusulat ako ng lab report. Yehey! Parang nabunutan kasi ako ng tinik nung natapos na ang exam sa tronix. Grabeh, buti nalang "chumamba" ako kasi ang problem na binigay ni sir nasa book lang pala at napag-aralan ko xa. Hmmm... At canceled naman ang exam sa logic! Haay naku... siguro isang exam nalang kami sa end of term. Tapos PLAK na... Plus Lang Ang Katapat... kasi 0 na kami lahat sa iisang quiz ni sir at wala na siyang mapagkukunan ng grade dahil isang quiz lang. So yun... plus points nalang... talent show.... kantahan... guitara... whatever! (-_-)W

Na notice niyo na nga siguro na inaaply ko na ang principle na matagal ko nang gusto i-apply... basta alam niyo na yun. At mind you effective siya ha... hindi na ako sad kahit ano pa ang gawin niyo diyan. Genuine na ang smile ko. Hindi na plastik. Ang gaan ng mood. Sana ganito lagi. Masaya kayong kasama basta masaya ako. (00j) Yey.

Kaya lang medyo may sad na part nung gabi na.... nung tapos na ang exam... haay i feel bad.... bat kasi d ko tinuruan si reign at chen!? Sobra akong pre-occupied sa pagjojoke na hindi ko naisip na hindi pa pala nila alam kung paano sagutan ang exam. Kasi naman... naka keep-distance-im-with-my-best-friend mode silang dalawa. tsk tsk tsk tsk... sino ako para makialam diba?

Pero... pero... pero... hmm... pero pero sa bukid... haha... joke!

Pero... ewan ko... basta..

Dapat ba ako maging happy kahit na malungkot sila?

Uy, after a long long long long long while nakatabi ko na naman ulit si cam. Mis na mis na mis ko na talaga xa. As in... Ang saya! Haay miss ko na ang noon... ang dati... noong iilan pa lang kami... Yeahey! At least na solve ko ang isang prob sa strength na d nagpapaturo... kaya lang yung isa d ko natapos eh. Hehe.

Ean aral ka mabuti para hindi mo na kailangan magpaturo pa... alagaan mo friends mo... kung wala sila wala ka ngayon. Siguro pa dota dota ka nalang sa tabi tabi.

Uy, si gretchen na ang magsusulat ng conclusion ko sa tronix! Yehey! Haay, I love my friends!

See... masaya talaga ang araw kapag wala kang paki sa mundo...

Hello world; Bring it on!!! Boo-yaah! >.<

Pixels Don't Talk

Haay Ean, bat kasi nung maliit ka family computer lang lagi ang kaharap mo at hindi tao? Bat kasi lego lang ang kalaro mo ng bahay-bahayan? Bat kasi noong elementary ka peru sega, pokemon, red alert at starcraft ka nalang? Ket nung highschool puro counterstrike? Pagdating ng college ano, magdodota ka pa ba? Na try mo na ba ang ragnarok?

Marunong ako mag virus scan... hindi naman ako marunong maglinis ng bahay.

Marunong ako mag defragment ng hardrive... hindi ko naman maayos ang cabinet ko.

Marunong ako mag Hypertext Markup Language... hindi naman ako marunong pakipag-usap sa tao.

Marunong ako mag manage ng isang city sa Sim City 4: Rush Hour... hindi ko naman maayos ang buhay ko.

Marunong ako gumawa ng simpleng AI sa Pascal, C, C++, at Flash... pero bakit hindi pa rin ako marunong umintindi sa mga kaibigan ko?

Hanggang Sims2 nalang ba ako? SA Grand Theft Auto: San Andreas nalang ba maging masaya ang buhay ko? Sa Final Fantasy: X2 ko nalang ba makikita ang aking one-and-only? Kung ako si Squal, saan si Rinoa? Kaya ko bang paslangin ang karibal ko na si Seifer?

Bakit walang save - load ang totoong buhay?

Kung meron lang... sana hindi ko sinayang ang kalahati ng buhay ko sa harap ng computer. Siguro sana ngayon marami na akong kaibigan.

Wala ring cheat code ang totoong buhay. At kahit naka ilang level-up ka na... wala ka pa rin.

Hindi mo pwede i-uninstall ang mga problema.

Walang recycle bin kung saan pwede mo pang pulutin ang mga files (o tao) na binitawan mo.

Walang alt+tab kung saan pwede kang lumipat sa window na gusto mo.

Walang minimize, hindi mo pwedeng itabi muno ang mga importanteng bagay at umasa ka na kapag i-maximize mo na sila nandyan pa rin.

Kung mag shut-down ka wala nang restart.

Haay... buti nalang may SLEEP MODE sa totoong buhay.

Sge sleep muna ako. Ding-Dong-Dong-Ding... (naka windows xp kasi)

Last Song Syndrome

OO
by Up Dharma Down

hindi mo lang alam naiisip kita
baka sakali nga maisip mo ako
hindi mo lang alam hanggang sa gabi
inaasam makita kang muli

nagtapos ang lahat sa di inaahasahang
panahon at ngayon akoy iyong iniwan
luhaan, sugatan, d mapakinabangan
sana'y nagtanong ka lang kung d mo lang alam
sana'y nagtanong ka lang kung d mo lang alam

ako'y iyong nasakatan
baka sakaling lang maisip mo naman
hindi mo lang alam kay tagal na panahon
ako'y nandrito parin hanggang ngayon para sayo

lumipas man ang araw na ubod ng saya
hindi parin nagbabago ang aking pagsinta
kung ako'y nagkasala patawd na sana
ang puso kong hangal ngayon lang nagmahal

wooh, hindi mo lang alm akoy iyong nasaktan
o baka sakaling ngang maisip mo naman
puro siya na lang... sana'y ako naman
hindi mo lang alam ikay minamasdan
sna'y iyong mamalayan
hindi mo lang alam hindi mo alam

kahit tayoy mgkaibigan lang
bumabalik lhat sa tuwing nakukulitan
bka sakali lng maisip mo naman
akoy nandito lng hnd mo lng alm
matalino ka naman

kung ikaw at ako ay tunay na bigo
sa laro na ito ay dpat bang sumuko
sana'y d ka na lang pala aking nakilala
kung alam ko lng ako'y iyong mssktan
narito, sana'y nakinig na lang ako sa nanay ko

hindi mo lang alam akoy iyong nasaktan
o baka sakaling ngang maisip mo naman
puro siya na lang.. sana'y ako naman
hindi mo lang alam ika'y minamasdan
sana'y iyong mamalayan
hindi mo lang alam ohhh

malas mo
ikaw ang natipuhan ko
hindi mo lang alam ako'y iyong nasaktan

Tamad Na ko mag blog... ayan... pa post post nalang ng lyrics... Haay Life... =)

Randomness

Use your anger...
Channel your rage...
Command your fear...
Drive your emotions...
Release all the hate...
Release all the hate...
Release the hate!!!

do your lab reports...
ace your exams...
learn your lessons...
focus...

Release the hate!

Sometimes I feel the fear of uncertainty stinging clear
And I cant help but ask myself how much I'll let the fear take the wheel and steer
It's driven me before, it seems to have a vague
Haunting mass appeal
Lately I'm beginning to find that I should be the one behind the wheel
Whatever tomorrow brings, I'll be there
With open arms and open eyes

kusaaa!!! >.<